Kendimizle ya da çevremizle ilgili konuşurken kendimizi ya da çevremizi damgalamak yerine , eylem sözcüklerine başvurmamız gerekir. “Çok yaramaz bir çocuksun.” demek yerine “Bir yaramazlık yaptın.” denilebilir. Birinci cümle , yargı aşırı genellemedir ve bir kişinin bütün kişiliğini yargılamaktadır.

İnsanlar davranışlarıyla eşdeğer tutulmamalı. Bu konuşma kalıbını kendi hayatımıza da dahil edebiliriz. Bir davranış da bulunmak bizim tüm hayatımızdaki bizi yargılama anlamına gelmez , bu doğru ve sağlıklı değildir. Örneğin ; “Ben hep yitiren oluyorum.” Demek yerine “Bu durumda yitirdim.” denebilir. “Başarısız bir insanım.” demek yerine “Bu konuda başarısızlık gösterdim.” denebilir.

Psikolog Gülnaz Küsin Yalçın